O Bitwie pod Grunwaldem słyszał chyba każdy Polak. To jedna z głównych turystycznych wizytówek naszego regionu. W małej miejscowości znajdują się słynne Pola Grunwaldzkie, gdzie 15 lipca 1410 roku odbyła się jedna z największych średniowiecznych bitew. Walkę toczyło około 50 tys. rycerzy. Z tej okazji co roku organizowana jest inscenizacja Bitwy pod Grunwaldem.

Tysiące widzów i setki członków bractw rycerskich przybywają tu, aby uczestniczyć w widowisku. Na Polach Grunwaldzkich znajduje się też muzeum z oryginalnymi fragmentami zbroi, replikami sztandarów i innymi eksponatami. Częścią zespołu pomnikowego jest amfiteatr na Wzgórzu Zwycięstwa. Na Polach Grunwaldzkich znajdują się również ruiny kaplicy pobitewnej, którą wzniesiono w 1411 roku.

Gietrzwałd leży w połowie drogi między Ostródą i Olsztynem. Miejscowość stała się sławna dzięki objawieniom Matki Bożej, które trwały od 27 czerwca do 16 września 1877 roku. Głównymi wizjonerkami były: trzynastoletnia Justyna Szafryńska i dwunastoletnia Barbara Samulowska. W Gietrzwałdzie znajduje się także źródełko, które według wierzeń ma uzdrawiającą moc. W kościele, na ołtarzu głównym Bazyliki znajduje się obraz Matki Bożej, przedstawiający Madonnę okrytą ciemnoniebieskim płaszczem, trzymającą na lewej ręce Dzieciątko Jezus. Wierzący przybywają do Sanktuarium w nadziei, że dostąpią wielu łask od Matki Bożej.

Olsztynecki skansen to jedna z najstarszych w Europie placówek muzealnych na wolnym powietrzu. Na około 60 hektarach parku można podziwiać wiele ciekawych zabudowań.  Dotychczas zgromadzono tu 65 obiektów budownictwa ludowego i małej architektury (w tym 12 ze zbiorów Królewieckich) z terenu Warmii, Mazur, Powiśla, Barcji, Natangii, Sambii i Małej Litwy. Prezentują one różne funkcje: mieszkalne, gospodarcze, przemysłowe, usługowe, sakralne oraz zróżnicowane konstrukcje i formy architektoniczne.

Przez turystów nazywany jest mazurskimi Bieszczadami. Najwyższym punktem parku jest Góra Dylewska – 312 m n.p.m. Na jej szczycie znajduje się wieża widokowa i początek ścieżki edukacyjnej, która prowadzi do Rezerwatu Jeziora Francuskiego.
Przemierzając wąwozy, wzgórza i doliny, odkryjemy ruiny domów i podziemne piwniczki. W okolicy można spotkać też muflony. Są to dzikie owce sprowadzone kiedyś z Korsyki i Sardynii, które dobrze zaaklimatyzowały się na Mazurach. Wzgórza Dylewskie są przepiękne zarówno zimą, jak i latem. Ze względu na unikatowy mikroklimat zima trwa tu dłużej niż gdzie indziej na Mazurach Zachodnich. Miłośnicy nart biegowych znajdą tutaj doskonałe warunki zarówno klimatyczne, jak i terenowe, a sympatycy zjazdów – wyciąg narciarski. Latem Wzgórza Dylewskie idealnie nadają się do  uprawiania nordic walking.

Utworzony został w 1958 roku na terenach znajdujących się w okolicach wsi Tabórz. Rezerwat obejmuje liczący ponad 230 lat drzewostan z przewagą sosny zwyczajnej rasy taborskiej. Sosna z taborskich lasów jest ceniona na świecie i wykorzystywana była do budowy masztów żaglowców. W 1900 roku przekroje sosen wystawiono na wystawie światowej w Paryżu. Na terenie rezerwatu prowadzone są badania nad długowiecznością drzewostanów. Obecnie w rezerwacie można skorzystać z atrakcji, jaką jest 1,5 kilometrowa ścieżka dydaktyczna z tablicami informacyjnymi.